Nowele smaku Rutkowskiego: polsko – ruskie pierogi z cebulką i skwarkami
Tytułem wstępu: ruskie pierogi są typowo polskim daniem, z ruskimi mają tyle wspólnego co prezes jarek z logicznym rozumowaniem, brakiem nienawiści, chęcią dialogu, oraz pokojowym nastawieniem do świata. Dlatego dosyć ważna jest pisownia – szczególnie z dużej litery, co świadczy o szacunku autora do tych z małej litery pisanych…
Najlepsze potrawy z biedy powstały…
Pierogi. Jakże proste, jakże pyszne, jakże… pracochłonne danie. Każdy chłop miał krowę, krowa cycki, z cycków mleko, a z mleka ser. Polska dla Polaków, ziemia dla ziemniaków, oczywiście polski gospodarz posiadał również zboże, a z niego mąkę…
Polsko – ruskie pierogi
Ciasto
Z kurzej dupy jajka trzy
Mąka – 0,5 kg
Sól – jedna łyżeczka
Woda – pół szklanki (około)
Masło – łyżka stołowa (kopiasta)
Z tego zagniatamy ciasto. Ciasto musi być fajnie miękkie. Mąkę mieszamy z solą, wbijamy jajka, roztopione masło i powoli dolewamy wody, dosypując mąki. Takie ciasto jest miękkie ale elastyczne. Ciasto jest o tyle ważne, że można je łatwo spartolić i wyjdzie zbyt twarde, a wtedy dupa.
Bardzo istotna kwestia – dolewana woda musi być bardzo, ale to bardzo dobrze ciepła, nie wrząca, ale porządnie prawie gorąca, ma to kluczowe znaczenie dla ciasta i jego późniejszych właściwości „plastycznych”.
Farsz
Garnek ziemniaków – zwykłej wielkości garnek na zupę
Biały ser – 4 kostki (czym więcej sera tym lepiej)
Sól, pieprz
2 cebule – drobno pokrojone w kosteczkę i zesmażone na złoto na maśle
Ugotowane, ostudzone ziemniaki mieszamy z białym serem w stosunku 3:1. To jest absolutne minimum jeśli chodzi o dodatek sera – to nie komunistyczny bar mleczny, ani bar 'U Ziutka’, gdzie na serze się oszczędza. Dodajemy zesmażoną na złoto cebulkę, ale odsączamy ją wcześniej z tłuszczu. Ilość farszu nie ma żadnego znaczenia w stosunku do wyrobionego ciasta. Jak wyjdzie za dużo, to trochę mąki ziemniaczanej, i z pozostałego farszu zrobimy pyszne kopytka (uwielbiam przesmażone, z sosem pieczarkowym, sos pieczarkowy robimy z pieczarek, a nie z torebki Winiary za 1,99zł – przepis na prawdziwy sos pieczarkowy i kopytka kiedyś się pojawi).
Oczywiście wszelakie czynności wykonywane są przez naszą małżonkę, ponieważ nam nie przystoi. Można oczywiście małżonce pomóc w tej pracochłonnej robocie, np.: zabierając dzieciaki sąsiada na lody, albo jeszcze lepiej full wypas gofry. Nie zapominamy jednak o małżonce, wracając kupujemy spracowanej lubej truskawkowego rożka oraz ofiarowujemy upierdzielone mordki dzieciaków (o upierdzielonych koszulkach tychże dzieciaków nie wspominając – większość nie do odeprania, ale brudne dzieciaki to szczęśliwe dzieciaki)…
Szklanką bądź musztardówką wykrawamy krążki ciasta (my wykrawamy) nakładając weń farsz i zalepiając brzegi zręcznymi palcami naszej małżonki, siostry, córki, w najgorszym wypadku teściowej. Tak oto przygotowane pierogi wrzucamy na osoloną wrzącą wodę, gotując aż do wypłynięcia. Po wypłynięciu należy odczekać jeszcze minutkę, wyciągać i polewać olejem, a najlepiej roztopionym masełkiem. Ugotowane, gorące i pachnące pierogi podajemy obowiązkowo ze świeżo zesmażonymi skwarkami. Do popicia polecam zsiadłe mleko, ewentualnie wodę ze studni w której utopiła się teściowa sąsiada.
Są pewne wariacje odnośnie farszu: z grzybami, kapustą i grzybami, mięsem, owocami, soczewicą… Z soczewicą jest pewna anegdota: Kolega pierwszy raz spróbował pierogów z soczewicą, które tak mu zasmakowały iż poprosił połowicę o przyrządzenie takowych. Kochająca małżonka chcąc spełnić prośbę męża takowe pierożki sprawiła. Zimne piwko, pierożki z okrasą na talerzu, chłopina widelcem pieroga na pół… a tam… kulki soczewicy się na talerz rozsypały… To jest autentyk!
Smacznego!
Adam Rutkowski
(17 grudnia 2017, Boskoop, Holandia)
